Nie wiesz jak zgłosić zaginięcie? Oto kilka przydatnych wskazówek...
Zgłoszenie Policji w przypadku zaginięcia:
Nie musisz czekać 24 lub 48h!!
Policjant ma obowiązek przyjąć zgłoszenie zaginięcia niezależnie od tego ile czasu upłynęło.
Co należy zrobić :
*Zgłoś się na najbliższy komisariat,
*Poinformuj, że chcesz zgłosić zaginięcie,
*Miej przy sobie aktualne zdjęcie osoby zaginionej,
*Postaraj się odpowiedzieć jak najbardziej szczegółowo na pytania Policji,
*Poproś aby dane zostały wprowadzone od razu do sytemu komputerowego,
*Policja wyda Ci zaświadczenie potwierdzające, że zaginięcie zostało przyjęte,
Policja dzieli zaginionych według poziomów poszukiwania czyli stopnia określającego niezwłoczność i zakres podjęcia czynności poszukiwawczych w zależności od stwierdzonego ryzyka wystąpienia zagrożenia dla życia, zdrowia lub wolności osoby zaginionej.
a) poziom I - dotyczący osoby, której zaginięcie związane jest z realnym, bezpośrednim występowaniem zagrożenia dla jej życia, zdrowia lub wolności, dla którego ratowania wymagane jest bezpośrednie i natychmiastowe podjęcie czynności poszukiwawczych z zaangażowaniem znacznych sił i środków ze strony Policji, na przykład dotyczące osoby:
- małoletniej w wieku do 10 lat,
- małoletniej w wieku od 11 do 13 lat, zaginionej po raz pierwszy,
- niezdolnej do samodzielnej egzystencji,
- wymagającej stałego przyjmowania leków, których brak przyjęcia w odpowiednim czasie stanowi zagrożenie jej życia,
- zaginionej w związku z realnym podejrzeniem popełnienia na jej szkodę przestępstwa przeciwko życiu lub wolności,
- której zachowanie w realny sposób wskazywało na bezpośredni zamiar popełnienia samobójstwa, a natychmiastowe podjęcie czynności poszukiwawczych oraz zaangażowanie znacznych sił i środków z dużym prawdopodobieństwem przyczyni się do zapobieżenia zamachu samobójczego,
- zaginionej w warunkach atmosferycznych zagrażających jej życiu w przypadku niezwłocznego nieodnalezienia;
b) poziom II - dotyczący osoby, której zaginięcie związane jest z uzasadnionym podejrzeniem wystąpienia ryzyka zagrożenia dla jej życia, zdrowia lub wolności, na przykład dotyczące osoby:
- deklarującej po raz kolejny zamiar popełnienia samobójstwa, albo której deklaracja zamiaru popełnienia samobójstwa nie stanowiła realnych przesłanek jej spełnienia,
- małoletniej w wieku od 14 do 18 lat zaginionej po raz pierwszy,
- zdolnej do samodzielnej egzystencji, ale wymagającej opieki i stałego przyjmowania leków, których nie przyjęcie może spowodować zagrożenie jej zdrowia,
- zaginionej za granicą Rzeczypospolitej Polskiej, wobec której istnieje uzasadniona potrzeba udzielenia pomocy w celu ochrony jej życia, zdrowia lub wolności;
c) poziom III - dotyczący osoby, której zaginięcie nie jest związane z bezpośrednim oraz uzasadnionym zagrożeniem dla jej życia, zdrowia lub wolności, na przykład dotyczące osoby:
- wyrażającej wolę zerwania kontaktów z rodziną, osobami najbliższymi lub środowiskiem, w którym ostatnio przebywała,
- która oddaliła się z miejsca zamieszkania w wyniku nieporozumień rodzinnych,
- co do której nie jest możliwe ustalenie przyczyn lub okoliczności zaginięcia,
- z którą brak jest kontaktu, a która deklarowała chęć wyjazdu lub jej zaginięcie związane jest z wyjazdem albo pobytem za granicą Rzeczypospolitej Polskiej,
- niewymagającej stałej opieki medycznej lub stałego przyjmowania leków, która samowolnie oddaliła się z placówki opiekuńczej, leczniczej lub innej placówki,
- małoletniej w wieku od 11 do 13 lat zaginionej po raz kolejny.
Policja przyjmując zawiadomienie o zaginięciu osoby powinna pytać o:
1) pełne dane personalne osoby zaginionej;
2) cechy wyglądu zewnętrznego z uwzględnieniem znaków szczególnych;
3) opis ubioru z uwzględnieniem znaków lub cech szczególnych poszczególnych elementów;
4) opis przedmiotów posiadanych w czasie zaginięcia, w tym numer telefonu komórkowego osoby zaginionej;
5) miejsce i okoliczności zaginięcia;
6) informacje o stanie zdrowia osoby zaginionej, w tym dane dotyczące upośledzeń fizycznych oraz psychicznych, nałogach oraz charakter nawyków i skłonności z uwzględnieniem prób samobójczych oraz innych zagrożeń dla bezpieczeństwa własnego i innych osób;
7) rodzaj, czas trwania i skutki poprzednich oddaleń z miejsca pobytu;
prawdopodobną przyczynę zaginięcia, w kontekście sytuacji rodzinnej, zawodowej, konfliktów, wypowiedzi, pozostawionych listów;
9) adresy osób i instytucji, do których mogła udać się osoba zaginiona;
10) rodzaj i zakres czynności poszukiwawczych podjętych dotychczas przez rodzinę, znajomych lub podmioty pozapolicyjne;
11) informacje dotyczące opiekuna prawnego osoby zaginionej, w szczególności dane kontaktowe;
12) jeżeli to możliwe, informacje dotyczące osoby uprawnionej do odbioru osoby zaginionej w przypadku wystąpienia takiej konieczności;
13) nazwy kont internetowych portali społecznościowych, do których osoba zaginiona należała;
14) kryteria umożliwiające uruchomienie Child Alert, o których mowa w § 20 ust. 2.
Pytania, które należy zadać podczas zgłaszania zaginięcia:
-Poproszę numer referencyjny!
-W jaki sposób będę informowany o przebiegu śledztwa?
-Kto będzie się ze mną kontaktować? Czy będzie to ta sama osoba za każdym razem?
-Jak często ta osoba będzie się ze mną kontaktowała?
-Pod jakim numerem telefonu mogę się z Państwem kontaktować?
-W jakich godzinach najlepiej się z Państwem kontaktować?
-Który poziom zaginięcia został przyznany 1,2 czy 3?
-W jaki sposób będzie prowadzone dochodzenie? Co będzie sprawdzane?
-W jaki sposób mogę pomóc, co powinienem / powinnam robić?
Pytania, które powinienem / powinnam zadać sobie:
-Czy policja została poinformowana o wszystkim co może być istotne?
-Czy policja została poinformowana o tym jak wygląda typowy dzień osoby zaginionej? Czy dostali informacje o miejscu zamieszkania i numerach kontaktowych rodziny i przyjaciół?
-Czy policja została poinformowana o numerze kontaktowym osoby, z którą mogą się kontaktować, w przypadku kiedy ja jestem niedostępny / niedostępna?
Źródło:
ZARZĄDZENIE NR 48 KOMENDANTA GŁÓWNEGO POLICJI z dnia 28 czerwca 2018 r.
Jak szukać samodzielnie osoby zaginionej?
PAMIĘTAJ!!
Natychmiast rozpocznij działania poszukiwawcze. Nie czekaj, aż sprawa rozwiąże się „sama”. Nie ma i nigdy nie było zalecenia czy przepisu, aby wstrzymać się z poszukiwaniem przez pierwsze 24 godziny od momentu zaginięcia.
CO ROBIĆ W PIERWSZEJ KOLEJNOŚCI
*Przeszukaj okolicę domu – strychy, piwnice, garaże, dachy, okolice ostatniego miejsca, gdzie osoba zaginiona była widziana, parki, laski, miejsca, w których lubiła bywać.
*Powiadom o zaginięciu rodzinę, przyjaciół i znajomych osoby zaginionej. Zapytaj, kiedy ostatni raz widzieli lub rozmawiali z Twoim bliskim. Zorientuj się, czy mogą pomóc – może coś wiedzą, może będą mogli pomóc w poszukiwaniach. działanie w pojedynkę jest znacznie trudniejsze.
Sprawdź, czy nie zniknęły jej rzeczy osobiste. Jeżeli tak – zrób ich listę. *Pamiętaj, że zaginięciem jest nie tylko zniknięcie osoby w niewyjaśnionych okolicznościach. To także sytuacja, w której Twój bliski niespodziewanie dla wszystkich spakował swoje rzeczy i zniknął nikomu nie zostawiając wiadomości.
*Przygotuj zdjęcie zaginionej osoby. Jeśli posiadasz tylko jedno, idź najpierw do najbliższego fotografa. Fotograf zrobi reprodukcje (także z dokumentów, bez konieczności ich niszczenia). Pomyśl o zrobieniu większej ilości odbitek, mogą przydać się w dalszych poszukiwaniach. Jeżeli jest taka możliwość, to poproś fotografa, aby zapisał zdjęcie w wersji elektronicznej na płycie CD lub innym nośniku.
*Zgłoś zaginiecie policji oraz do ITAKI
MIESZKANIE I OKOLICA
*Jeśli znasz trasę, którą miała przebyć osoba zaginiona – prześledź ją krok po kroku, przystanek po przystanku, odwiedź z plakatem każdy sklep, stację benzynową, zapytaj osób tam pracujących czy nie rozpoznają osoby z plakatu.
*Sprawdź dostępne, a należące do osoby zaginionej billingi rozmów telefonicznych, wyciągi z kart bankowych i kredytowych. Niestety niektóre informacje są udzielane tylko policji lub prokuraturze.
*Przejrzyj rzeczy zaginionego – komputer, zapiski, notatki. Choć jest to naruszenie prywatności Twojego bliskiego, to być może właśnie tam znajdziesz wskazówki, które mogą pomóc i być może uratować bliską osobę.
TELEFON KOMÓRKOWY
*Jeśli osoba zaginiona posiadała telefon i jest włączony, to możesz liczyć, że ma go cały czas przy sobie. Wysyłaj SMS-y z informacją, że trwają poszukiwania, że się martwisz, że czekasz na znak.
*Jeśli telefon jest wyłączony także warto wysłać SMS – gdy zostanie włączony choć na chwilę operator zarejestruje miejsce, w którym była karta telefonu w chwili odebrania SMS-a. Ustaw opcję raportowania, aby dostać informację o odbiorze SMS-a. Policję poproś o zwrócenie się do operatora z pytaniem o miejsce ostatniego logowania karty SIM.
*Warto zaopatrzyć się w aparat telefoniczny z identyfikacją numeru. W razie głuchych telefonów, lub niejasnych informacji będziesz miał szansą oddzwonić na numer, z którego do Ciebie dzwoniono.
*Sugerujemy aby nie zmieniać numeru telefonu, którym posługuje się rodzina. Bywają sytuacje kiedy osoba zaginiona chce nawiązać kontakt z rodziną i ma z tym problem ponieważ numer został zmieniony.
ZNAJOMI
*Porozmawiaj z dalszymi znajomymi osoby zaginionej – pracodawcą, wychowawcą czy pedagogiem w szkole. Ich sugestie także mogą okazać się pomocne w poszukiwaniach.
PLAKATY
*Rozwieś w okolicy miejsca zaginięcia plakaty ze zdjęciem osoby zaginionej i informacjami o niej. Taki plakat możesz wydrukować bezpośrednio ze stron internetowej ITAKI. Jeżeli sprawa nie jest do nas zgłoszona – możesz samodzielnie go wykonać. Plakat powinien zawierać: zdjęcie, imię, nazwisko, datę i miejsce zaginięcia, znaki szczególne, ubiór w dniu zaginięcia oraz telefon kontaktowy, najlepiej policji lub swój. Pamiętaj, że wywieszenie plakatu wymaga zgody zarządcy budynku.
INSTYTUCJE
*Skontaktuj się ze szpitalami działającymi w okolicy, być może tam przebywa Twój bliski. Numery telefonów do szpitali znajdziesz w Bazie szpitali. Dzwoniąc należy pytać o „Ruch Chorych” lub inaczej „Statystyki” – pion administracji, który znajduje się w każdym szpitalu i posiada informacje o przyjęciach i wypisach wszystkich pacjentów (pełniejszą niż izba przyjęć). Koniecznie zapytaj także o osoby NN (osoby o nieustalonej tożsamości), które pasują do rysopisu poszukiwanej przez Ciebie osoby. Do szpitali w okolicy miejsca zaginięcia można udać się też osobiście ze zdjęciem osoby zaginionej lub przygotowanym plakatem.
*Skontaktuj się z działającymi w okolicy noclegowniami, schroniskami, jadłodajniami. Numery telefonów do szpitali znajdziesz w Bazie placówek pomocy społecznej. Być może tam przebywa Twój bliski.
*Warto także sprawdzić izby wytrzeźwień. UWAGA! Zdarza się, że pracownicy izb ze względu na ochronę danych osobowych nie chcą ujawniać informacji o pacjentach, warto wtedy poprosić o pomoc policjanta prowadzącego sprawę.
*Jeżeli zaginięcie nastąpiło w mieście, powiadom straż miejską (telefonicznie). Możesz też poprosić o pomoc osobiście zostawiając plakaty dla patroli.
*Skontaktuj się z lekarzem pierwszego kontaktu Twojego bliskiego. Już najprostsze informacje, które będzie mógł Ci udzielić, mogą być ważne dla poszukiwań
MEDIA
*Skontaktuj się z redakcjami lokalnych gazet, stacji TV, portali internetowych. Poproś o zamieszczenie komunikatu o zaginięciu. Do każdej redakcji dostarcz zdjęcie i krótką informację kto i kiedy zaginął. Niektóre redakcje pobierają opłaty traktując komunikat jak zwyczajne ogłoszenie. Często wymagane jest też zaświadczenia z policji o zgłoszeniu zaginięcia.
INTERNET
*Skontaktuj się ze stronami na Facebooku które zajmują się zaginięciami. Pomogą Ci one w przygotowaniach postu i plakatu oraz nagłośnieniu sprawy.
*Poszukaj śladów zaginionego w internecie – fora dyskusyjne na stronach np. o hobby Twojego bliskiego, czy o muzyce, której jest fanem; portale społecznościowe typu Facebook, nk.pl. Być może wpisy i aktywność tuż przed zaginięciem dadzą Ci jakąś wskazówkę co mogło być przyczyną zaginięcia
*Jeżeli masz taką możliwość to warto założyć stronę internetową o poszukiwaniach, lub skorzystać z prostszych rozwiązań w Internecie np. rozesłać maile ze zdjęciem zaginionego do wszystkich znajomych. Można w ten sposób poprosić o pomoc w rozwieszaniu plakatów.
POMYSŁY
Wykorzystaj wszystko co przychodzi Ci do głowy.
*Może Twój listonosz zechce włożyć do skrzynek pocztowych ulotkę o poszukiwaniach.
*Może lokalna korporacja taksówkarska przekaże informację o zaginionym (rysopis) drogą radiową wszystkim taksówkarzom lub sam przekażesz im plakat.
*Możesz także poprosić lokalne parafie o podanie komunikatu o zaginięciu po każdej mszy.
ZAGINIĘCIE DZIECKA, OSOBY STARSZEJ LUB CHOREJ
*Jak najszybciej zgłoś zaginięcie policji i do ITAKI.
W tej sytuacji możesz liczyć na aktywne działania policji i innych służb. W zależności od sytuacji możliwe jest przeczesywanie terenu, użycie psów, śmigłowca z kamerą termowizyjną itp.
*Jeżeli nie istnieje zagrożenie, że nagłośnienie sprawy w mediach może sprowadzić na osobę zaginioną niebezpieczeństwo, wtedy szybko skontaktować się z lokalnymi i ogólnopolskimi stacjami telewizyjnymi.
ZAGINIĘCIE ZA GRANICĄ
*Zbierz jak najdokładniejsze informacje o pobycie osoby zaginionej w obcym kraju:
– adres, miejscowość lub przynajmniej region, gdzie ostatnio przebywała
– kiedy była widziana po raz ostatni
– co robiła za granicą: czy podróżowała, uczyła się, pracowała itd. Jeśli pracowała, to jaka była to praca?
– w jakich warunkach mieszkała – w hotelu, schronisku, wynajętym pokoju? Czy mieszkała sama, czy też z kimś jeszcze?
– jakie dokumenty przy sobie posiadała?
– czy było coś niepokojącego w jej zachowaniu przed zaginięciem?
– czy miała jakieś trudności, na przykład z pracą czy mieszkaniem?
*Postaraj się skontaktować z resztą Twojej rodziny oraz z przyjaciółmi i znajomymi osoby zaginionej. Może ktoś z nich ma wciąż z nią kontakt? Spróbuj także dotrzeć do osób, z którymi osoba zaginiona zetknęła się za granicą – pracodawcą, znajomymi z pracy, współlokatorami itd. Zapytaj, co wiedzą o okolicznościach zaginięcia, poproś o pomoc w poszukiwaniach. Ustal, jak będziecie się kontaktować.
*Zgłoś zaginięcie na policji. Polska policja następnie powiadomi o zaginięciu policję w kraju zaginięcia. Pamiętaj, że przy zaginięciu zagranicznym nie musisz zgłaszać zaginięcia w miejscu zameldowania osoby zaginionej! Najlepiej zgłoś zaginięcie w jednostce policji w miejscu Twojego zamieszkania. Zgłoś zaginięcie do ITAKI. Fundacja współpracuje z różnymi mediami i organizacjami poza granicami Polski, które mogą pomóc w poszukiwaniach. Pracownicy ITAKI będą służyć Ci poradami oraz wsparciem.
*Skontaktuj się z polskim służbami konsularnymi w kraju zaginięcia lub krajach, w których może przebywać zaginiony. Konsulat możesz prosić o:
– sprawdzenie, czy osoba zaginiona nie figuruje w ich rejestrach (jeśli kiedykolwiek zwracała się w jakiejś sprawie do konsulatu, powinno być to odnotowane)
– sprawdzenie, czy konsulat posiada informację o pobycie osoby zaginionej w szpitalu, areszcie lub więzieniu. Konsulaty powinny być powiadamiane o tego typu sytuacjach! Jeśli znasz co najmniej region zaginięcia, możesz również prosić konsulat o obdzwonienie tych placówek w tym regionie i sprawdzenie, czy zaginiony tam nie trafił.
*Pamiętaj jednak, że są kraje, gdzie dane osobowe podlegają ścisłej ochronie i z uzyskaniem tego typu informacji mogą być problemy, jeśli np. osoba w więzieniu zastrzeże, żeby nie informować o jej zatrzymaniu rodziny
– kontakt do organizacji polonijnej lub mediów z regionu, gdzie doszło do zaginięcia, która mogłaby udzielić pomocy w poszukiwaniach.
*Skontaktuj się z programem telewizyjnym „Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie” i dowiedz się, kiedy program może wyemitować informację o zaginięciu Twojego bliskiego. Choć zaginięcie zdarzyło się za granicą, nie jest wykluczone, że program obejrzy ktoś, kto posiada jakieś wartościowe informacje.
*Spróbuj nawiązać kontakt z mediami działającymi w kraju, gdzie doszło do zaginięcia. Może uda się umieścić w nich informację o zaginięciu? Spróbuj też zorientować się, czy w kraju zaginięcia nie istnieje organizacja polonijna, która mogłaby udzielić Ci pomocy. Jak napisaliśmy wcześniej, warto pytać o takie informacje w konsulatach polskich.
*Jeżeli istnieje taka możliwość, warto pojechać do kraju, gdzie zaginął Twój bliski, żeby zgłosić zaginięcie na policji tego kraju (co przyspieszy jej działania) i prowadzić poszukiwania w miejscu zaginięcia. Poszukiwania możesz prowadzić podobnymi sposobami, jak poszukiwania osoby zaginionej w Polsce. W miarę możliwości ITAKA postara się udzielić Ci w takich poszukiwaniach pomocy.
ZAGINIĘCIE KILKA, WIELE LAT TEMU
*Zgłoś zaginięcie policji i do Itaki. Napisz nam, jak prowadzone były do tej pory poszukiwania, co udało się zrobić policji. Prześlij nam zdjęcie zaginionego (nawet jeśli jest już nieaktualne).Jeśli nigdy nie zgłoszono zaginięcia na policji, nie oznacza to, że nie może zrobić tego teraz. Porozmawiaj z bliskimi, dowiedz się, dlaczego nigdy nie powiadomiono policji i te wyjaśnienia przedstaw policjantowi któremu zgłosisz zaginięcie.
PROGRESJA WIEKOWA
*Progresje wiekowe, czyli „postarzanie” zdjęć zaginionych osób, głównie dzieci, wykonywane są przez Zespół Badań Antroposkopijnych Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego Komendy Głównej Policji w Warszawie. Progresje wykorzystuje się do prowadzenia skutecznych poszukiwań osób zaginionej za pośrednictwem mediów oraz plakatów w sytuacji, gdy od momentu zaginięcia minęło dużo czasu.Warunkiem przygotowania dobrej symulacji jest przygotowanie obszernego materiału zdjęciowego członków najbliższej rodziny osoby zaginionej w różnym wieku. Ważne jest aby zdjęcia były wyraźne i dobrej jakości.Rodziny zainteresowane przygotowaniem takiej symulacji prosimy o wcześniejszy kontakt z 24h linią wsparcia ITAKI.
BADANIA DNA
Rozpoznanie tożsamości nieznanych zwłok może stwarzać poważne problemy z uwagi na okoliczności zgonu lub czas ich ujawnienia. Ustanie funkcji życiowych zmienia wygląd człowieka, a proces ten pogłębia się wraz z upływem czasu. W związku z powyższym rozpoznanie przez członków rodziny, znajomych lub świadków często nie przynosi spodziewanych rezultatów. Również identyfikacja na podstawie dokumentów lub rzeczy osobistych (np. odzież, biżuteria) nie zawsze jest możliwa. W przypadku odnalezienia zwłok osoby, co do której tożsamości nie ma pewności lub brak jest jakichkolwiek podejrzeń – procedurą, która może przyczynić się do ostatecznej identyfikacji NN zwłok są badania genetyczne (badania DNA). Komisja Interpolu do Spraw Identyfikacji Ofiar Katastrof Masowych i Klęsk Żywiołowych rekomenduje te badania jako najskuteczniejszy sposób postępowania w tego typu sprawach. Badania genetyczne można wykonać jedynie na zlecenie prokuratora lub sądu w laboratoriach kryminalistycznych policji, zakładach medycyny sądowej akademii medycznych i Instytucie Ekspertyz Sądowych. Badania te polegają na porównaniu profilu genetycznego wyizolowanego z NN zwłok lub szczątków ludzkich z profilami DNA osób, które mogą być krewnymi osoby zmarłej (rodzice, rodzeństwo, dzieci). Materiałem biologicznym pobieranym od bliskich jest wymaz z jamy ustnej lub krew.
Uzyskane wyniki badań genetycznych (bliskich zaginionego) mogą być również wykorzystane w trakcie współpracy międzynarodowej policji przy poszukiwaniach zaginionego poza granicami kraju.
Pamiętaj, nie ma idealnego katalogu zachowań… każda sprawa jest inna… jeżeli masz wątpliwości co jeszcze robić zadzwoń. Nie ma pytań niewłaściwych, dziwnych itp. Jesteśmy po to, by pomóc.
Pamiętaj w pierwszych dobach od zaginięcia odnajduje się najwięcej osób. Dlatego tak ważna jest praca twoja, twoich bliskich oraz Policji aby ponownie zobaczyć tych którzy są dla nas ważni.
Źródło:
Jeśli chcesz mieć powyższe wskazówki zawsze "pod ręką" zachęcamy do pobrania naszej broszurki, która powstała na podstawie powyższej treści.
